Mr.Meak

The story of Thia boy

เด็กชายเมฆ เป็นเด็กที่กำลังจะได้เข้าโรงเรียนอนุบาลแห่งหนึ่งในกรุงเทพ เปลี่ยนมาเขียนเรื่องนี้ในตอนอยุ่อินเดียแก้เลี่ยนเครื่องเทศบ้าง เพราะว่าเด็กชายเมฆกำลังโดยแม่ปลุกปั้นให้เรียนรู้เรื่องอินเดียอยู่เหมือนกัน ความจริงอินเดียมีสัตว์ที่เด็กชายเมฆชอบอยู่หลายชนิด รวมถึงวัดฮินดูที่มีรูปปันทั้งยักษ์ทั้งเทวรูป แต่ตัวละอ่อนเองแพ้ฝุ่น อากาศร้อน และเป็นหอบหืดได้ง่าย ซึ่งคงต้องรอโตกว่านี้ก่อนค่อย incredible india ได้ แม่ของเด็กชายเมฆพยายามให้เด็กชายน้อยคิดว่าอยากได้ของฝากอะไรบ้างจากอินเดีย ซึ่งก็กำลังคิดบ้างไม่คิดบ้างวันเว้นวันอยู่ ว่าอยากได้อะไร แต่แน่ ๆ ไม่มีอุลตราแมนแน่ ๆ อินเดียเป็นประเทศที่ฉันไม่เห็นว่ารับวัฒธรรมอุลตราแมนเข้ามมาเลย เหมียวคิตตี้ก็ไม่เห็น นี่เท่าที่ดูจาก secuderabad แต่ที่อื่นฉันไม่แน่ใจนัก

แล้วฉันจะหาอะไรฝากเด็กชายเมฆดีละทีนี้ กลายเป็นเรื่องกลุ้มของฉันแทน เด็กเล็กที่นี้เห็นเล่นลูกแก้ว เล่นตีคริกเกต บางคนที่โตหน่อยและรวยพอก็เล่นเทนนิส สนามเทนนิสที่นี่เป็นคอร์ทดิน แน่หละไม่ต้องเปลืองปูน และดินก็เป็นดินแดง ๆ อยู่แล้ว และสระว่ายน้ำ นี่ฉันยังไม่มีโอกาสเข้าไปดูแต่เห็นจากข้างนอกคึกคักมากด้วยอากาศที่ร้อนเป็นทุน พ่อแม่หลายคนมาส่งลูกว่ายน้ำอันนี้เด็กชายเมฆน่าจะชอบใจ แต่สระว่ายนำที่นี้เป็นสระปิดมองไม่เห็นข้างใน จึงไม่เห็นว่าข้างในเป็นอย่างไร เกมกด มัทั่ว ๆ ไปเหมือนกับเมืองไทย

โชคดีแล้วเมฆที่มีรถติดแอร์นั่งในเมืองไทย และมีน้ำแข็งไอติม กินตามชอบใจ ฉะนั้นต้องขยันเรียนอย่ายอมแพ้หนุมานที่นี้แล้วกัน

จบวันนี้ด้วยการแอกชั่นอย่างเต็มที่ของเด็กชายเมฆ ผู้ซึ่งวันหนึ่งก็จะโต (จนใส่แว่นสีขาวนี้ได้หล่อเหลา)

ป.ล. เกลือบลืมบอกว่าพิเศษแด่โกโก้ จากเนาวรัตน์ด้วย