Tuesday, July 8, 2008

Be strong

ตอนนี้เป็นภาพน่ารัก ๆ ของคนคอแข็งแรง ที่ พบเห็นได้ในอินเดีย
คอแข็งนี้คนละอย่างกับคอเหล้านะคะ เนื่องจากหมายถึงคอแข็งแรงจ้า
1. ความลับหรือเคล็ดลับเล็ก ๆ น้อย ๆ ของการฝึกการทรงตัวเช่นนี้ มีให้พบเห็นได้ทั่วไป ผู้หญิงชาวอินเดียมีการทรงตัวที่ดีและการเดินที่สง่างามมากที่เดียว ภาพนี้ชอบใจชุดส่าหรี่ที่เป็นสีตัดกัน แดงเขียวด้วย
2.ต้องขอยืนยันความแข็งแรงอีกครั้ง ภาพนี้จะเห็นชุดส่าหรี่ 2 แบบ ซึ่งเป็นเครื่องแต่งกายประจำชาติของผู้หญิงอินเดีย ด้วย เคยมีคนถามเหมือนกันว่าเครื่องแต่งกายประจำชาติไทยเป็นอย่างไร ฉันต้องใช้เวลานึกนานเหมือนกันกว่าจะบอกออกไปได้ เพราะเราแต่กายประจำชาติกันในวาระพิเศษ ๆ จริง ๆ ส่วนประจำวันนั้น เป็นชุดแต่งกายประจำตัวซะมากกว่า
3. ผู้ชายคอแข็งกันบ้าง ในภาพจะเห็นชุดประจำวันของชายอินเดียซึ่งนิยมใส่เลื้อเชิ๊ตไม่นิยมเสื้อยืดเช่นบ้านเรา ส่วนเบื้องล่าวเป็นผ้านุ่งที่คล้ายโสร่งเขานิยมนุ่งโสร่งแล้วพับรวบปลายมามัดรวมตรงชายพกอีกครั้ง นุ่งเสร็จก็จะเหมือนกระโปรงเหนือเข่า น่ารักดีนะ และจะเห็นว่าโดยมากชายอินเดียจะมีขาลีบเล็กอย่างนี้แหละคะ แหมมองดูขาตัวเองแล้วละอายเพราะมันทั้งลั้นทั้งอ้วนยังกะขาโต๊ะสนุกเกอร์ ไม่เห็นเพรียวอย่างเขาบ้างหนะ




Thursday, June 26, 2008

domestic animal HYD

สิงห์สาบรรณดาสัตว์เลี้ยงนะจ๊ะ
สัตว์เลี้ยงในเมืองอินเดียนอกจากวัว หรือ โค แล้วก็มีกระบือ ที่อยู่กันอย่างอิสระเสรี เดินไปเดินมาให้พบเห็นได้ทั่ว โคพื้นบ้านที่นี้นั้รู้จักกันดีเป็นต้นตำนานของโคบาร์หมันที่เลื่องสือ ปัจจุบันนี้ก็สามารถพบเห็นโคบาร์มันขนานแท้ได้ทั่วไป ซื่อบางครั้งอาจเห็นถูกใช้เป็นโคเทียมเกวียนบรรณทุกเข้าของเดินอยู่บนถนนคอนกรีตในเมืองก็บ่อย ส่วนอีกชนิดคือแพะ แกะ พื้นเมืองมีขนาดไม่แตกต่างในภาคใต้ของไทยมากมายนัก ในไฮเดอราบัส แพะเป็นเนื้อสัตว์ชนิดที่แพงที่สุด กิโลกรัมละ 240รูปี ในตอนนี้ ส่วนเนื้อไก่ก็ราคาแพงรองลงมา ที่ถูกสุดในบรรดาสัตว์บกก็เป็นเนื้อวัว ตอนนี้ราคาเพิ่งขึ้นมากิโลกรัมละ 100 รูปี

เนื้อแพะนั้นยังไม่รู้ที่มาว่ามีการทำฟาร์มกันที่ไหนบ้าง แต่เห็นการเลี้ยงแพะแกะแบบครัวเรื่องที่นี้แล้วก็สนุกดี จัดอยู่ในกระเภทไม่ต้องใช้ต้นทุน วันหนึ่งเดินไปในชุมชนที่ชื่อว่า Setafamati ซีตาฟามาตี ในเมือง secunderabad ที่อยู่นั้นพวกแพะกำลังสนุกอยู่กับการกินบุฟเฟ่ ซึ่งมีอาหารหลากหลายมากมายหลังจากตลาดเพิ่งวาย แพะเหล่านี้เลือกกินได้ตามใจชอบ เห็นตอนน่ามะม่วงนั้น มะม่วงเขามีมากนักและที่ขายไม่หมดเริ่มจะเน่าแล้วแพะเหล่านี้จะได้กัดกินกันหายเปรี้ยวปากไปเลยทีเดียว

การเลี้ยงไก่ยังไม่มีโอกาสเห็น แต่ร้านขายไก่ที่นี้นั้นจะจับไก่มาขังกรงตับโชว์ไว้หน้าร้านให้ลูกค้าผ่านไปผ่านมาเห็นได้เรียกว่าเป็นสัญลักษณ์ของร้านเลยว่าที่นี้มีไก่ขายแน่ ๆ ส่วนใหญ่เป็นไก่ลูกผสมทางการค้าไม่แตกต่างจากไทย บางร้านจะมีไก่พื้นบ้านรวมอยู่ด้วย ซึ่งเคยเห็นในชุมชนมุสลิมเป็นร้านขนาดใหญ่ชนิด 2 คูหา เมื่อเทียบกับร้านขายเนื้อโดยทั่วไปที่ใช้เนื้อที่ไม่มาแค่ครึ่งคูหา ในการเปิดกิจการ
ควายอินเดียนั้นจัดว่าพิเศษมากสำหรับฉันเอง เพราะหน้าตาต่างจากควายไทยที่คุ้นตา เราจึงคิดว่ามันดูเท่ มาก มาก เนื่องจากเป็นความนมจึงจะเห็นนมควาย มีขายในร้านสะดวกซื้อที่นี้ได้ด้วย

อีกอย่างที่เป็นสัตว์พาหะพบเห็นได้ไม่อยากอีกชนิดคืออูฐ การขี่อูฐจัดเป็นเรื่องมีหน้ามีตาบนถนนคอนกรีตอยู่เหมือนกัน เพราะมีมุมมองที่สูงกว่าใคร
ช่วงนี้ใกล้กลับแล้ว ต้องแค่นี้ก่อนนะ บาย












Wednesday, June 25, 2008

shopping

เครื่องประดับประดา

Monday, June 23, 2008

Bus travel

การเดินทางด้วยรถบัส
การเดินทางด้วยรสบัสในอินเดียราคาถูก และถ้าเป็นขาลุยแล้วไม่ควรพลาดอย่างเด็ดขาดเลย สนุก สนาน เร้าใจ และอาจได้เพื่อนเพิ่มด้วยเพราะชายชาวอินเดียชอบผูกมิตรนะจ๊ะ

ลำดับแรกสุดของการขึ้นรถเมล์ก็หนีไม่พ้นการต้องทำการบ้านว่าสายไหนไปไหนบ้าง ท่ารถเมล์ทุกท่าจะมีป้ายเขียนเลขรถไว้หมดเลยว่าสายไหนจอดบ้าง แหนงคอขึ้นดูได้เลย ส่วนสายไหนไปไหนนั้นต้องใช้ความสามารถแต่ละคน ถาม หรือซื้อแผนที่ที่มีสายรถเมล์บอกแถมมาด้วยก็พอช่วยได้

ลำดับต่อมาสำหรับฉันก็สังเกตการณ์ แต่บางคนอาจข้ามไปลองเลย แรกสุดก็เห็นว่าคนโหนกันแน่นนะ ยิ่งประตูหลังนี้โอ้ยเป็นลิงเลย ขึ้นไปถึงรู้ว่าบนรถเมล์เขาแบ่งเป็นเขตชายเขตหญิง ผู้หญิงขึ้นประตูทางหน้า ผู้ชายใช้ประตูหลังจ้า ฉันเคยขึ้นประตูหลังมาแล้ว กระเป๋าบอกให้เดินไปยืนในเขตผู้หญิงซะดีดี แหงนไปมองบนเพดาน ใช่เลยจ้านายจ๋า

ราคาค่ารถเมล์ถูกสุดที่เคยนั่ง 3 Rs แพงสุดที่เคยนั่งต้นสายไปปลายสาย 8 Rs ค่ารถร้อนที่นี้เป็นไปตามระยะทาง จัดว่าคุ้มเกินคุ้มสำหรับพวกชอบแนวนี้ นั่งรถเมล์ตอนแรกที่เขาไม่มีตังส์ทอนกระเป๋าจะเขียนตัวเลขราคาที่ติดตังส์เราไว้หลังตั๋วรถเมล์ และเซ้นต์กำกับชื่อไว้เรียบร้อย เราก็คอยเอาอันนั้นแหละทวงเขาว่ายังไม่ได้ตังส์ทอนครบนะจ๊ะ รถเมล์ที่นี่ไม่ค่อยติดเท่าไร มีแต่แน่นมากกับแน่นน้อยเท่านั้น

มิตรภาพบนรถเมล์ อย่างที่บอกแล้วว่าคนอินเดียชอบคุย โดยเฉพาะชายชาวอินเดีย ชอบคุย ส่วนผู้หญิงนั้นจัดอยู่ในประเภทขี้คุย(ในภาษาใต้แปลว่าไม่ค่อยชอบพูดกับเรา) จ้า วันหนึ่งฉันไปสวนสัตว์ด้วยรถเมล์เที่ยวหนึ่งขาไปนั้น นั่งซักครึ่งทางได้รู้จักกับแซม ชายหนุ่มชาวอินเดียทำงานกับบริษัทฮอลแลนด์สาขาที่อินเดีย ที่แรกก็กลัว ๆ หนุ่มนี้ แถมคุยไปสักพักหญิงสาวข้างหลังเบาะฉันบอกมาว่าเป็นเพื่อนภรรยาของแซม เอาหละซี่ แต่ไม่มีอะไรทำตื่นเต้นไปอย่างนั้นแหละ แซมมากับครอบครัวเขาพาหลาย ๆ คนในครอบครัวไปเที่ยวสวนสัตว์ ซักสิบคนได้มั้ง พ่อแม่ แซม น้องสาว เพื่อนภรรยา ภรรยา และเด็ก ๆ อีก 4 คน วันนั้นฉันได้กินเข้ามื้อเที่ยงกับครอบครัวของแซม เป็นอาหารเจ ในสวนสัตว์แหละ เพราะชาวอินเดียนิยมคดข้าวไปกินกันในสวนสัตว์เหมือนกับปิกนิกกัน
รถเมล์ชนิดเที่ยวสุดท้ายในวันหยุด วันนั้นอีกเหมือนกันที่ฉันกลับจากสวนสัตว์ รถเมล์เที่ยวกับเป็นคันสุดท้าย คนแน่นมาก ๆ เบียดเสียดกันขึ้นชนิดที่เหาอาจติดกันได้ และใช้แรงกระแทกส่วนตัวให้เป็นประโยชน์กันมากที่สุด ฉันแอบภูมิใจเล็ก ๆ ที่ฉันได้ขึ้นทันจนได้ และเลือกยืนอยู่ในทำเลที่ดี ใกล้ชิดคนขับไว้ก่อน มีคนยืนข้าง ๆฉันเห็นฉันทำเนียนมั้งถามฉันว่าฉันเป็นอินดูหรือเปล่า ฉันบอกว่าเป็นพุทธ ด้วยความตื่นเต้น ตลอดเที่ยวคันนี้คนขับรถเป็นคนซื่อตรงมาก ตั้งแต่ตอนแรกที่เห็นแกพยายามควบคุมให้คนลงให้หมดก่อนและค่อยปล่อยให้คนขึ้น เพราะหากมีโอกาสเห็นมือที่ตะกายจะขึ้นรถเที่ยวนั้นต้องนึกถึงบางอย่างขึ้นมาไม่ได้ หลังจากขับมาระหว่างทางมีคนหลายคนพยายามจะขึ้นนอกป้าย ลูกพี่ไม่ยอมจอดเลย และอีกพวกเป็นชายชายที่ทนความแน่นประตูหลังไม่ไหวทำมั่วนิ่มขึ้นประตูหน้า ลูกพี่ไล่ลงหมด เดินจ๋อยกัยไปทางหลัง หรือรอคันอื่นต่อไป






Sunday, June 22, 2008

Winter melon

ที่มา : วันก่อนพ่อถามกับน้องสาวมาว่าการเรียนภาษาอังกฤษนั้นก้าวหน้าหรือยัง เก่งขึ้นหรือยัง น้องสาวตอบพ่อไปว่าส่งสัยเก่งแล้ว เพราะเห็นเขียนเป็นภาษาอังกฤษอยู่บ้างในบล็อก นึกถึงพ่ออยู่หลายวันแล้ว อยากเขียนเรียงความสักเรื่องก่อนกลับ เลือกเขียนเรื่องบวบ เพราะว่าที่นี้เพิ่งจะซื้อบวบมากิน บางที่ต้ม บางทีก็ต้มร่วมมันฝรั่งที่หั้นชิ้นต้มไปก่อน ใส่บวบหั่นชิ้นบาง ๆ ตาม เทน้ำทิ้งอย่าให้เหลือน้ำมาก นำไข่มาใบหนึ่งตีให้ฟู ผสมแป้งโกกินิดหน่อย (เพิ่มปริมาณ ฮ่าฮ่า) หลังจากนั้นก็ใส่ลงไปในมันฝรั่งสุกและบวบที่สุกได้ที่ คนเล็กน้อย ปรุ่งรสด้วยพริกไทย อร่อยมาก อันนี้ถึงว่าเป็นอาหารสุขภาพด้วยเพราะไม่ใช้น้ำมันเลย นอกจากบวบแล้วยังมีเมนู 2 -3 อย่างที่จะกลับไปทำให้พ่อกินด้วย หนึ่งเอง

Winter melon
I was forced to eat a winter melon by my father since I was a little child. I had been remembering a feeling which I want to escape from the winter melon menu. Always, my father cooked the winter melon then he paid money to hire me to eat it. There are 2-3 pieces for 1 Baht. I accepted his propose because I had a plain to get money to buy a lot of candy, sweets and snacks. My father known what is what which I want to do but he made agreement.

At recent, I can recognize to the reasons why I did not like winter melon. First of all, the winter melon is kind of vegetables so most of children do not like to eat it. The next reason is, it is insipid or test less. Whatever the difference of cooking method could not added in both favors and a taste of dish. After the winter melon was boiled, it will be succulence on account of it absorbs extra water and oil from other ingredients. When I ate it, I felt uneasy or uncomfortable to chew and to swallow. However, I did not tell my negative attitude to my father.

Finally, my attitude to winter melon could be changed when I grow up. On one head depends on the nutritive and valuable of winter melon, one the anther hand is, it was introduce by my father.

Tuesday, June 17, 2008

Pan shop

ร้านเอเนกประสงค์
ต้องขออภัยก่อนเพราะเป็นการคิดเดาชื่อของร้าน pan shop เอาเองว่า ร้านอเนกประสงค์ ยังไม่ได้ถามหรื่อหาข้อมูลอย่างชัดเจน ภายในร้านประเภทนี้จะมีสิ่งที่น่าสนใจสำหรับฉันคือหมากและพลูของที่นี่ กลิ่นหอมมาก มีโอกาสไปยืนเป็นไทยมุงเพื่อดูเขาทำหมากและพลู ตามแบบฉบับพบว่าใส่โน่นป้ายนี้ และมีอยู่อย่างที่เห็นคล้ายกระดาษฟรอย อันนี้เป็นแผ่นบาง ๆ มาก แป๊ะลงบนแผ่นพลู ก่อนโรยเครื่องเทศและส่วนผสมอื่นลงไป สงสัยมากเลยไปถาม Mr Sam ครูของฉันเอง Sam บอกว่ากินได้ เพราะเป็นแผ่นบาง ๆ สำหรับคนที่ขาดธาตุเหล็ก ประมาณนั้น ราคาจะตกคำละ 12 Rs ซึ่งแพงมาก เหมือนกัน
(เจ้าของภาพทุกภาพที่เป็นชาวอินเดียซึ่งกรุณาเป็นนายแบบให้ต้องขออภัยด้วยหากท่านไม่ต้องการเผยแพร่ หน้าตา คราวหลังข้าน้อยจะทำโมเลสปิดไว้ก่อน)
ขอบขอบคุณเพื่อน ๆ ทุกคนที่ติดตามอ่านเรื่องราวที่เขียนด้วยใจบริสุทธิเพื่อบันทึกประสบการ์บางส่วนของตัวข่อยที่อยากให้เพื่อนได้เห็นร่วมกัน แม้ต่างมุมมองกันก็ตาม การอ่าน และการคิดด้วยเจตนาอันบริสุทธิ คงทำให้เมืองไทยวัฒนาได้สักวันหนึ่ง ท่านได้คิดว่าล่วงเกินสิ่งใดแจ้มาได้เด้อ จะได้ลบบทความนั้นออกไปทันทีนะจ๊ะนาย

Friday, June 13, 2008

Gift of HYD

รูปของฝากที่หาซื้อได้นะคะ ในเมืองไฮเดอราบัส ขอเชิญชมได้

Wednesday, June 11, 2008

FOOD in HYD

อาหารหวานคาว
เลือกกินกันเองนะ

incredible indiaII

สลับฉากจากเรื่อง fort นิดหน่อยช่วงนี้งานเยอะเลยยังหมักรูปไว้ในกล้อง
มี trip อีกที่ด้วยคือสวนสัตว์ที่โฆษณาว่าใหญ่แห่งหนึ่งในอินเดีย ซึ่งเพิ่งไปมาแบบลุยเดี๋ยวและมันส์มาก เพราะรู้จักเพื่อนใหม่บนรถเมล์ พร้อมครอบครัวที่แสนใจดีของเขาด้วย ขอเวลาเปิดตัว Mr Sam และครอบครัวช้าไปอีกนิดลงรูปของสิ่งเฉพาะในอินเดียเพิ่มสักหน่อย
1. ภาพที่เห็นคล้ายกับเมืองไทยคือที่ขูดมะพร้าวหรือตัวกระต่ายนั่นเอง เห็นแล้วนึกยิ้มเขาออกแบบง่ายดีพกพาง่ายด้วย ใส่แล้วเดินคีบสองข้างเป็นรองเท้าคีบได้เลย ขนาดได้กัน
2.อันต่อมาเป็นที่ปีบน้ำมะนาว คนอินเดียนิยมดื่มน้ำมะนาวผสมโซดา ใส่เกลือนิดหน่อย มีขายเป็นรถเข็นอยู่ทั่วเมือง และมะม่วงเปรี้ยวจิ้มเกลือ ฝานเป็นชิ้น ๆ ขาย น่าแปลกที่ส่วนมากป็นผู้ชายเข็นขาย และเป็นผู้ชายอีกที่ชอบกินของเปรี้ยวแบบนี้
3. เครื่องรางประจำบ้านต่าง ๆ นิยมแขวนไว้หน้าบ้านนัยว่าป้องกันภูมิผี ปิศาจร้ายทำนองนั้น4. สุดท้ายเป็นร้านซักรีด ฉบับเรียบถึงใจ ผู้ชายอินเดียร้อยละ 80 จะใส่เสื้อเชิ้ตรีดเรียบที่เห็นเปนเสื้อยืดจะน้อยมาก ทั้ง ๆ ที่ค่าไฟแพงแสนแพง แต่ใส่เสื้อรีดเรียบกันทั้งประเทศเพราะเทคโนโลยีพื้นฐานของเขานี้เองจ้า



Monday, June 9, 2008

Golconda Fort III

ภาพจากกล้อง Thorn ล้วน ๆ รอบนี้ดูอย่างเดียวไม่มีตัวหนังสือรำคาญสายตาเลยจ้า