Wednesday, January 6, 2010

วันหนึ่งของชีวิต

วันหนึ่งของชีวิตที่เดินทางมาตามลำดับ การก้าวแต่ละครั้งบางครั้งง่ายจนแทบไม่เคยหยุดคิด แต่บางครั้งก้าวก็ยากแก่การตัดสินใจ หยุดถามตัวเองเป็นระยะว่ารู้สึกอย่างไรกับชีวิต แต่ละช่วง ความรู้สึกแตกต่างกันแปลกแยกหลากหลาย บางครั้งก็พอ บางครั้งก็โหยหา เมื่อไรที่กล้าพูดคำว่าพอ เมื่อนั้นรู้สึกว่าเติมเต็ม เมื่อไรที่นึกถึงอนาคต เมื่อนั้นก็ยังอดวังเวงใจไม่ได้ หรือว่าการคิดมากกับเรื่องราวของชีวิตไม่ใช่สิ่งที่ดี การใช้ชิวิตกลับเป็นสิ่งที่ดีที่สุด นึกสงสัยคนที่ใช้ชีวิตอย่างไม่ต้องคิดมาก อาจมีสุข คิดมากเกินไปใช่ความทุกข์หรือไม่
วันนี้ของชีวิต ฉันนั่งอยู่ และยังพยายามใช้ชีวิต ไม่รู้ว่าชีวิตที่เหลือจะกี่มากน้อย แต่การใช้ชีวิตในเบื่องหน้าอาจต้องรัดกุมยิ่งขึ้น เดินมาก็มาก เคยสนุกกับการเดิน เคยล้มบางกระโดดบ้าง วันนี้ของชีวิตในปัจฉิมวัยเริ่มอ่อนล้า แต่พยายามจะเข้าใจให้ได้มากขึ้น
อยู่กับฉัน อีกนานเท่าไรก็ไม่รู้ ชิวิต
แต่จะพยายามใช้ชีวิตให้เป็นชีวิตที่ดีต่อไป

No comments: